Stel je voor:
Jij hebt zojuist een formatieve toets uitgevoerd en je hebt daarbij feedback gekregen van je medestudenten en je docent. De formatieve toets betrof een presentatie van jou over jouw werkplek. Je had volledig uitgepakt. Je had een pakkende inleiding met filmmateriaal van je werk en van jouw cliënten. AVG-technisch had je dit helemaal goed verwerkt. Aansluitend sprak je over jouw doelgroep en wat deze doelgroep zo bijzonder maakt voor jou. En je sloot af met een kahoot, waarbij je wilde checken of datgene dat je verteld had, over was gekomen bij de toehoorders.
Jij was tevreden, maar bij het feedbackmoment sloeg dit gevoel om. Je klasgenoten waren bot met hun feedback. Er werd gezegd dat je zenuwachtige tic's afleidend waren, dat je te zacht sprak en dat je een kinderachtige toon aansloeg. De kahoot bevestigde dit volgens je klasgenoten. "We zijn toch geen 12...", was wat er gezegd werd.
De docent benoemde de feedbackregels nog eens richting je klasgenoten, want wat hier gezegd werd tegen jou, voldeed niet aan deze regels. Inhoudelijk gaf de docent daarna ook zijn feedback. Je had de opdracht niet goed begrepen. Je bleef teveel aan de oppervlakte. Je vergat de verbinding te maken met het landelijk opleidingsdocument en je persoonlijke profilering had sterker gekund.
Hoe kan je vanuit deze situatie reflecteren via de Roos van Leary?
Aan de hand van onderstaande casus wordt in dit document een voorbeeld gegeven, hoe je de Roos van Leary kan toepassen als reflectiemodel