Een chatrobot van een internetprovider, de zelfrijdende auto van Tesla of een robot die heel precies een operatie uitvoert.
Dit zijn allemaal machines die gebruik maken van kunstmatige intelligentie. Zij bevatten software waarmee ze zelfstandig problemen kunnen oplossen. Natuurlijk nemen zij deze beslissingen niet zelf. Deze apparaten worden steeds slimmer doordat wij hen voeden met informatie. Ze volgen algoritmes en herkennen patronen.
Door te leren van hun fouten, wordt het resultaat dat ze leveren steeds beter. Daarom spreekt men ook wel van Machine Learning.
Door gebruik te maken van kunstmatige intelligentie kunnen veel zaken efficiënter, eenduidiger en nauwkeuriger afgehandeld worden. En een nog groter voordeel: een machine wordt nooit moe.
Ook wijzelf maken in het dagelijks leven gebruik van KI. Wanneer je Google gebruikt, tovert deze zoekmachine met behulp van intelligente algoritmes die resultaten op het scherm die zo goed mogelijk aansluiten bij jouw wensen.
Toch moeten we ook heel kritisch zijn op het denkvermogen dat we een machine meegeven, want kunstmatige intelligentie kan ook in negatieve zin gebruikt worden. Zo kan men heel gemakkelijk deepfakes (zie hoofdstuk nepnieuws) maken en ook over gezichtsherkenning, of biometrie, wordt veel gediscussieerd. Wordt dit laatstgenoemde op een oneigenlijke manier gebruikt, dan kan je privacy in het gedrang komen. Kortom kunstmatige intelligentie is een technologie die veel vragen en dilemma’s oproept. Daarom zal bij elke nieuwe toepassing stil gestaan worden moeten worden bij de ethische en juridische vragen.(Netwerk Mediawijsheid, 2019b)